بیماری طولانی پسری

پسری بدجور مریض شده ودستم بندشه قشنگ هرباری که عادم بردتش بعدش دستم بندش بوده وقتی دوباره هفته بعدش درو روش بازنکردم که بچه رو ببینه رفته بود توی پیش دبستانی گله وشکایت مثلا ابروی منو ببره من خیلی خودمو کنترل کردم ولی یوهو اشکم دراومد بهشون گفتم که عادم چیکار میکنه گفت اتفاقا خودشم گفته که اونموقع که شما زنگ زدی خمینی شهر بوده معلوم نیست این خمینی شهر چیه که الان یکساله هرکی میگه کجابودی میگه خمینی شهر بودم ولی دروغ میگه کسی رونداره خمینی شهر تازه اونموقع شب درحالیکه داشت غذا میخورد یوهو سر از خمینی شهر دراورد مثل اونموقع که برای پیش دبستانی از تحصیلاتش گفته بود خنده ام هم گرفته

سه بار پسری رو بردم دکتر 

من موندم چرا دکترا حرف واحد نمیزنند 

یکیشون گفت ویروسه 

یکی گفت اوریونه 

یکی گفت سینوزیته 

اخرشم با روغن بنفشه که مامانم داد گوشت درد وتورم صورتش ازبین رفت 

هنوز خوبه خوب نشده ولی دیشب کمتر بیخوابی کشیدم قشنگ سه شب ازترس اینکه خدای نکرده تشنج نکنه پلک رو هم نگذاشتم 

وقتی  عادم با مدیر پیش دبستانی حرف زده بود اخرش مدیرشون کلی خواهش کرد منم گفتم بگو سر موقعی که دادگاه تعیین کرده بیاد بچه رو ببره 

یکشنبه عصر پیام دادکه بیام ببرمش بعدم زنگ زد که پسری خودش گفت نمیام شبش پسری حالش خیلی بد شد دوباره خریت کردم پیام دادم بیا بچه داره خفه میشه گفت به من چه وکلی هم لطف نثار هم دیگه کردیم اعصابم ریخته بود به هم از توهین هاش اخر پیام دادم به داداشش که ازاین به بعد عادم هرتوهینی کرد همونجوری جوابشو میدم اومد نشونتون داد گله نکنین داداشتون خیلی بی غیرته اخه داداشش میگفت وقتی زنگ میزنی تو مغازه باشه میذاره رو بلندگو یا پیاماتو نشون میده این همیشه همینطور بوده یاد افتاد به اون موقعی که  با موبایل با نسیم جونش حرف میزد ازاونطرف با گوشی خونه  زنگ میزد به محل کارم  ومیگذاشت رو بلندگو تا اونم بشنوه بعد که تماسو قطع کرده بود کلی دوتایی بدگویی میکردند وبهم میخندیدند همون روزها که بازم خریت میکردم وشنود گذاشته بودم تو خونه.

چه روزایی گذشت 

چقدر اذیتم کرد وبازم موندم اگه برگردم به اونروزا یه لحظه اشم طاقت نمیارم 

خیلی به شعورم توهین کرده شخصیتم رو له کرده بازم مونده بودم چجوری من این همه بی عقلی کردم 

اخ که چه دردی داره این گذشته ها که یادم میفته 

خیلی تلاش میکنم که یادش نیفتم ولی یوهو از یه جا سرباز میکنه میدونم تا اخر عمرم همینطوری میمونه 

فقط باید مثل اسکارلت اوهارا بشم به غمهام بگم فردا بهتون فکر میکنم .

این چندوقته خیلی سخت گذشت مریضی پسری و فشردگی کارم که این روزا خیلی شلوغه وبیخوابی هام 

تازه مامانمم درست مثل یه مادرشوهر اصیل مدام ازبچه داریم ایراد میگرفت 

مامانم دوباره میخواد ماشین بابا روبخره ازالانم گفته هیچ جا قرار نیست ببرمت حتی بچه اتم مریض شد دکترشم نمیبرم به فکر خودت باش  میدونم ماشین بخره دوباره غصه هام اضافه میشه 

دلم یه استراحت میخواد لااقل یک روز 

خیلی خسته ام