تنهایی های حوا
یه زن مثل خیلیها نه مثل بعضیها،یک حوای بی آدم
تنهایی های حوا
یه زن مثل خیلیها نه مثل بعضیها،یک حوای بی آدمدرباره من
روزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1401 1
- شهریور 1401 2
- آذر 1400 2
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 1
- مرداد 1400 1
- تیر 1400 2
- خرداد 1400 3
- اردیبهشت 1400 2
- فروردین 1400 3
- اسفند 1399 6
- بهمن 1399 5
- دی 1399 6
- آذر 1399 3
- آبان 1399 4
- مهر 1399 6
- شهریور 1399 9
- مرداد 1399 9
- تیر 1399 3
- خرداد 1399 7
- اردیبهشت 1399 5
- فروردین 1399 5
- اسفند 1398 15
- بهمن 1398 26
- دی 1398 6
- آذر 1398 11
- آبان 1398 2
- مهر 1398 9
- شهریور 1398 7
- مرداد 1398 11
- تیر 1398 12
- خرداد 1398 7
- اردیبهشت 1398 6
- فروردین 1398 6
- اسفند 1397 5
- بهمن 1397 6
- دی 1397 12
- آذر 1397 11
- آبان 1397 12
- مهر 1397 17
- شهریور 1397 14
- مرداد 1397 22
- تیر 1397 5
- خرداد 1397 17
- اردیبهشت 1397 28
- فروردین 1397 11
- اسفند 1396 18
- بهمن 1396 6
- دی 1396 4
- آذر 1396 1
- آبان 1396 5
- شهریور 1396 1
- مرداد 1396 13
جستجو
آمار : 96603 بازدید
Powered by Blogsky
توراهرو دادگاه نشستم منتظرم نوبتم بشه
اومده مادرشم با ویلچر آورده بدم میاد ازاین همه مظلوم نمایی
تازه پشتشونو به من کردند انگار من کشته مرده ی روی ماه اینام
دعا کنین به حقم برسم
حوا
دوشنبه 17 دی 1397 ساعت 10:06
چرا با ویلچر؟
مگر مشکل داره و نمیتونه راه بره؟
نه مشکل نداره مسخره بازیش بود